EGEJSKIE MORZE
Encyklopedia PWN
Chios, Chíos,
wyspa grecka we wschodniej części M. Egejskiego, w archipelagu W. Egejskich, u wybrzeża Turcji;
Eleusis, Elefsis, Elẹfsina, Eleusís, Eleúsina,
m. w środkowej Grecji, w regionie Attyka, nad Zat. Sarońską (M. Egejskie), na północny zachód od Aten.
pismo alfabetyczne, używane przez Etrusków VIII–I w. p.n.e.;
Eubea, Eubeja, nowogr. Ẹwwia, Eúboia,
grecka wyspa na Morzu Egejskim, w regionie Grecja Środk., u wschodniego wybrzeża kraju;
określenie części Europy będącej strefą przejściową pomiędzy obszarem dominacji łac. cywilizacji zachodniej a obszarami dominacji cywilizacji wschodniej, zawierającej elementy rusko-bizant. oraz, w mniejszym stopniu, muzułmańskie; jej trzon stanowią hist. terytoria państw: czeskiego, pol.-litew. i węg. mających strukturę wielonar.; stosowane również w odniesieniu do całego obszaru rozciągającego się pomiędzy morzami: Bałtyckim, Adriatyckim, Egejskim i Czarnym (między etnicznymi Niemcami a etniczną Rosją).
